Εισιτήρια
-
Πολυκεντρικό Μουσείο Αιγών: Κεντρικό Μουσειακό Κτήριο,
Βασιλικοί Τάφοι-Έκθεση Θησαυρών
Νεκρόπολη-Βασιλική Συστάδα των Τημενιδών
Αρχαίο Θέατρο
Ανάκτορο Αιγών
Ναός Αγίου Δημητρίου Παλατιτσίων (Βεργίνα)
Το Βυζαντινό Μουσείο Βέροιας στεγάζεται σε ένα βιομηχανικό κτίριο των αρχών του 20ου αιώνα, τον υδροκίνητο αλευρόμυλο του Στέργιου Μάρκου. Από το 2002, χρονιά που εγκαινιάστηκε η πρώτη μόνιμη έκθεσή του, προβάλλει συστηματικά, μέσα από το μόνιμο μουσειολογικό πρόγραμμα αλλά και τις περιοδικές του εκθέσεις, το πλούσιο πολιτιστικό απόθεμα της Βέροιας των βυζαντινών, μεταβυζαντινών και οθωμανικών χρόνων.
Χάρη στην υποδειγματική και βραβευμένη από τη Europa Nostra αποκατάσταση του κτιριακού κελύφους του μουσείου, η οποία βασίστηκε στη μελέτη της Π. Θεολογίδου, στον τετραώροφο νερόμυλο του Μάρκου ξετυλίγεται η ιστορία, η ζωή και η τέχνη της Βέροιας από την εποχή του Μ. Κωνσταντίνου μέχρι και την απελευθέρωση της πόλης από τους Οθωμανούς το 1912, με το κτίριο του μουσείου ν’ αποτελεί το τελευταίο χρονολογικά έκθεμα αυτής της μακραίωνης διαδρομής.
Το κτίριο είναι ορθογωνικό, πέτρινο, τετραώροφο, τυπικό δείγμα της αρχιτεκτονικής βιομηχανικών κτιρίων αυτής της περιόδου και η ομοιότητά του με άλλα κτίρια της εποχής στην ευρύτερη περιοχή αλλά και την Ευρώπη είναι εμφανής. Τα δύο οθωμανικά σπίτια της αυλής του Βυζαντινού Μουσείου, που κτίστηκαν επάνω στον πύργο και τα νοτιοανατολικά τείχη της Βέροιας, σταμάτησαν να κατοικούνται από τους διαδοχικούς ενοίκους τους μόλις πριν από τριάντα χρόνια.
Το Άλσος Αγίου Νικολάου είναι ένα Πανελλήνιο Τουριστικό Κέντρο Αναψυχής και Διημέρευσης μόλις 3 χιλιόμετρα νοτιοδυτικά της πόλης της Νάουσας. Ένας επίγειος παράδεισος στην καρδιά της Ημαθίας, μια ανάσα ζωής κόντρα στην οικολογική υποβάθμιση. Εξήντα στρέμματα πανέμορφης γης παίρνουν ζωή από τις πηγές του ιστορικού και πολλαπλά πολύτιμου ποταμού της Αράπιτσας.
Το μοναδικό στην Ελλάδα υπεραιωνόβιο άλσος πλατάνων εντυπωσιάζει τον επισκέπτη σε κάθε εποχή για τη μεγαλοπρέπεια και τον όγκο του. Στη σκιά του αναπαύεται το απέραντο πράσινο του φυσικού χλοοτάπητα που συνυπάρχει με το άγριο αυτοφυές πυξάρι, τη φλαμουριά, τη βελανιδιά και το άφθονο νερό σε μια σπάνια συμφωνία ήχων και χρωμάτων. Αυτόν τον πανέμορφο τόπο χρηματοδότησε η Ευρωπαϊκή Ένωση στα πλαίσια του προγράμματος LIFE, αφενός για να τον προστατεύσει και αναδείξει και αφετέρου για να βάλει τις βάσεις για μια ορθολογικά οικολογική διαχείριση, ώστε το πολυποίκιλο πλέγμα χρήσεων και δραστηριοτήτων που φιλοξενούνται στον χώρο να επιτρέπουν την αειφορία.
Το άλσος επισκέπτονται ετησίως 1.000.000 επισκέπτες, που έχουν τη δυνατότητα να κάνουν χρήση των εγκαταστάσεων και δραστηριοτήτων: Αθλητικών εγκαταστάσεων που περιλαμβάνουν γήπεδα μπάσκετ, βόλεϊ και τένις, δημοτικό αναψυκτήριο,παιδική χαρά, μικρή τεχνητή λίμνη ψαρέματος και βαρκάδας, εστιατόρια με κυριότερο προσφερόμενο έδεσμα την τοπική πέστροφα, χώροι υπαιθρίου γεύματος, διάδρομοι άθλησης και περιπάτου στις πηγές του ποταμού Αράπιτσα. Επίσης, το μικρό τρένο για μια σύντομη περιήγηση του Άλσους και του Κέντρου περιβαλλοντικής ενημέρωσης για μια πρώτη γνωριμία με τη χλωρίδα και πανίδα της περιοχής. Στην είσοδο του Άλσους έχει ολοκληρωθεί και ο χώρος στάθμευσης 250 θέσεων.
Τόπος με παγκόσμιο ενδιαφέρον είναι η Σχολή Αριστοτέλους, 2 χλμ. περίπου από την σημερινή Νάουσα, στη θέση Ισβόρια. Είναι το μέρος με τα τρεχούμενα νερά και τα βαθύσκιωτα σπήλαια που αναφέρουν οι αρχαίοι συγγραφείς, όπου ο μέγιστος φιλόσοφος της αρχαιότητας δίδαξε το μεγαλείο της κλασσικής Ελληνικής σκέψης και τα ιδανικά της Πλατωνικής φιλοσοφίας στον γιο του Βασιλέα της Μακεδονίας Φιλίππου Β’, τον Αλέξανδρο και τους άλλους ευπατρίδες της Μακεδονικής Αυλής. Η συνάντηση αυτών των δύο μέγιστων προσωπικοτήτων του αρχαίου κόσμου στο Νυμφαίο της Μίεζας έμελλε να επηρεάσει καθοριστικά το μέλλον της ανθρωπότητας, και ολόκληρου του Δυτικού Πολιτισμού.
Ο χώρος που καταλαμβάνει το Νυμφαίο, δηλαδή το ιερό το αφιερωμένο στις Νύμφες, είναι ένα πολύ εντυπωσιακό φυσικό τοπίο, όπου τα αρχαία λείψανα – ο τοιχοβάτης μιας διώροφης στοάς με ιωνικούς κίονες σε σχήμα Π – συνδυαζόμενα με τρεις φυσικές σπηλιές που υπάρχουν εκεί, αποτελούν τον κύριο χώρο της σχολής. Η κάθετη επιφάνεια του βράχου, όπου φαίνονται οι οπές για τη στήριξη των δοκαριών της στέγης, αποτελούσε το πίσω μέρος της σκιερής στοάς, που χτίστηκε τότε (350 π.Χ. και μετά), όπου δίδασκε ο Αριστοτέλης «τον ηθικόν και πολιτικόν λόγον (Πλούταρχος VII, 668) στους νεαρούς βλαστούς των Μακεδόνων ευγενών. Το τοπίο όπου ο Δάσκαλος περιδιάβαζε με τους μαθητές του στα παρόχθια, γεμάτα από πυκνή βλάστηση μονοπάτια, ενώ γύρω τους ανάβλυζαν από τις πηγές και κυλούσαν ήρεμα δροσερά ρυάκια, συμπληρώνεται λίγο πιο πέρα με ένα ακόμη μεγαλύτερο σπήλαιο, με δύο λαξευμένες εισόδους, και σαφή λατρευτική χρήση.
Περισσότερες πληροφορίες: www.sxoliaristotelous.gr